Het Openingsfeest

Kagami haar vragende blik veranderde binnen een paar seconden in een woedende en geïrriteerde blik, bij het voelen van zijn seksuele actie, waarna ze een paar meter achteruit deinsde en kwaad naar hem wees.
Die grijns... die stem... die duivelse pretoogjes... 'AAAH! KITTY-CAT! NEE... NU BEN JE KITTY-GAY!' riep ze half kwaad, half geschokt en probeerde zich weer te herstellen.
'Raak me nog eens aan en ik hak je hand en je staart af...' siste ze kwaad. Even siste ze echt zoals een slang, wat net echt leek door haar gave dieren. Best eng eigenlijk. Dat wist ze zelf ook, omdat ze het wel vaker deed als ze iemand bang moest maken. Maar waarschijnlijk zou het niet eens bij Akira werken, aangezien hij toch altijd alles als een spelletje zag. Vroeger tenminste wel...

Die woorden van haar. Ze waren vijandiger dan vroeger geworden en dat maakte alles net nog vermakelijker. Hij kon zich zelf niet inhouden en begon luidop te lachen. Op zijn gemak kwam hij naar haar toe gewandelt en legde zijn hand op haar schouder. 'leuk, je kent me dus nog, ' zijn blik werd opeens een stuk harder en killer. Meer zoals dat van een demon. Ondanks dat hij nog steeds glimlachte. De combinatie was gewoon.. eng... 'Hoe is het met Kyoko?'

Lee's ogen werden groot en een pijnlijke grimas verscheen op zijn gezicht toen zijn arm verdraaid werd. Hij kreunde pijnlijk terwijl hij haar woest aankeek. Hij lachte spottend om wat ze zei, maar het lachen verging hem toen hij de loop tegen zijn slaap voelde. Terwijl hij haar vuil aankeek, bliksemde hij haar neer met zijn ogen. 'Vuile slet,' spuwde hij, terwijl hij met een ruk, zijn arm lostrok. Dreigend balde hij zijn vuisten, maar nog steeds voelde hij de vector brandden. Hij moest oppassen. 'Gevaarlijk speelgoed voor kleine wichten zoals jij..' Zijn stem klonk vals, en de vuile grijns krulde opnieuw om zijn lippen. Hij kwam dreigend dichterbij staan, en greep haar ruw en wild bij haar haar. Hard gaf hij er een snok aan en bracht zijn gezicht tot bij het hare. 'Je bent niks beter dan een hoer, bitch.' Vuil en beledigend sprak hij de woorden met nadruk uit. 'Schiet dan, Sumiko.. Of ben je bang?' Verlekkerd likte hij zijn lippen af terwijl hij steeds meer over haar heen leunde. 'Bang dat mijn makkers je zullen vinden misschien? En dat ze dan jòù van kant maken, nadat ze nog wat plezier hebben gehad?' Lee lachte vettig, en gaf opnieuw een ruk aan haar haar en keek haar opnieuw woest aan. 'Gooi je gun weg, slet!' brulde hij in haar gezicht.

Sumiko slikte, bij alles wat hij deed werd ze banger. Hij was sterk, gevaarlijk en hij gaf helemaal niets om mensen. Maar ze liet hem hier niet zomaar mee weg gaan.
Ze kreunde pijnlijk toen haar haar naar achter getrokken werd en keek hem vals aan. 'Jammer dat het geen speelgoed is', zei ze terwijl terwijl ze de trekker van zijn veiligheidpal.
Sumiko lachte overdreven spottend. 'Bang.. voor jou of je vriendjes?!', probeerde ze zo koel mogelijk te zeggen. 'Hmn niemand heeft me in zo'n lange tijd laten lachen', spuwde ze hem toe.
Weer liet ze een klein pijnlijk kreuntje horen toen Lee weer aan haar haren trok. Ze duwde het vector nog wat meer tegen slaap en keek hem vast aan.

Lee geloofde zijn oren niet. Hij zou haar een lap verkocht hebben, maar hij deed het niet. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes en keek haar diep aan. Als ze een zwak, zielig wichtje was geweest, had hij haar zo afgeranseld. Maar Sumiko was allesbehalve zwak en zielig. Ze durfde hem zelfs te bedreigen met een wapen, en dat intimideerde hem. Hij voelde hoe de vector harder tegen hem aangedrukt werd en trok grommend zijn bovenlip op, als een vuile hond. Alsof hij de strijd opgaf, liet hij haar haar los, en bleef haar maar aankijken. Een valse, verachtelijke grijns krulde om zijn lippen en eerder zacht en galant, maar toch nog steeds dreigend, nam hij haar kin vast. 'Je hebt lef, Sumiko..', zei hij veel te zacht en geniepig, 'Maar zoals ik al zei..' Hij kwam dichterbij met zijn gezicht tot er nog slechts een kleine ruimte was tussen hun lippen. '..Ik krijg altijd wat ik wil..' Dwingend drukte hij zijn lippen op de hare, en duwde zijn tong naar binnen. Voor enkele seconden, en onderbrak hem toen, en nam afstand. Hij trok zijn hand weg, en likte zijn lippen af, terwijl hij haar nog steeds vals aankeek. Ze kon nog steeds schieten..

Sumiko zetten een veel te lieve zoete glimlach op, maar haar ogen stonden nog altijd vals. Ze voelde hoe de trekkende greep eindelijk verdween en haalde de vector van zijn slaap af.
Deze keer richtte ze hem op zijn borst, maar liet hem vallen toen ze opeens zijn lippen voelde. Het voelde als een heerlijke verdoving en de rillingen gierde over haar lichaam.
Sumiko keek hem wat vaag aan en stapte toen terug en drukte hebberig haar lippen terug op die van hem. Hij was zo heerlijk vals en slecht. Iets waar Sumiko op viel.

Kagami duwde hem na het horen van die kille woorden kwaad van zich weg. 'Kyoko is dood,' siste ze kwaad en draaide zich om. Meer woorden zou ze er niet over vuil maken. Niet voor hem in elk geval. Kwaad liep ze een paar stappen weg, maar stond weer stil toen ze zich iets bedacht.
Akira was de persoon op die foto... ze moest Akira neer knallen en dan naar die vent brengen... Bij die gedachten krulde er een duivelse grijns op haar gezicht.
Ze draaide zich terug naar hem toe en trok in diezelfde beweging één van haar Eagles, die ze op hem richtte. 'Goed, ik geef je 10 seconden uitloop. Dan begint de echte jacht en schiet ik je voor je kop,' zei ze alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.
Als hij Kyoko niet genoemd had, had ze het waarschijnlijk niet zo gedaan. Hij was en bleef een jeugdvriend, maar nu was ze zacht gezegd woedend. Niet meer voor reden vatbaar. Had hij maar niet dat gevoelige onderwerp moeten noemen. Dan was er waarschijnlijk niks aan de hand geweest.

Deze reactie had Lee niet verwacht, maar het beviel hem ten zeerste. Hij kuste haar heftig terug, en liet onmiddelijk zijn tong weer meegenieten. Zijn beide handen grepen haar vast om haar middel en trokken haar tegen hem aan. Hij liet zijn handen heel haar lichaam aftasten, en verkneukelde zich al over wat er komen zou. Als ze tenminste niet terugdeinsde, het wicht. Onmiddelijk, terwijl hij haar nog steeds wild kuste, greep hij met zijn hand naar het einde van haar jurkje, wat hij omhoog frommelde, zodat haar dijbeen zichtbaar werd. Lee grinnikte verlekkerd, terwijl hij zijn hand haar been liet strelen, en af en toe erin greep.

Sumiko voelde zijn tong en grijnsde even tussen het zoenen door. Ze had hem op het moment precies waar ze hem hebben wilde. Ze liet haar tong om die van hem draaide en legde haar armen om zijn nek.
Sumiko liep voorzichtig naar achter en duwde hem tegen de muur aan. Ze voelde zijn hand bij haar been en grinnike zachtjes. Haar andere been zetten ze tussen de benen van Lee en ze drukte haar knie iets omhoog.
Als hij nu een verkeerde zet zou doen zou haar knie zijn heiligheidje erg veel pijn gaan doen, dacht ze met een valse twinkel.

Lee kreunde even verlekkerd en grijnsde, terwijl hij haar nog steeds vurig kuste. Hij had haar. Tenminste, dat was wat hij dacht. Hij liet zich leiden en voelde hoe hij tegen de muur gedrukt werd. Hebberig en zwoel bleef hij haar been strelen en gleed onder haar jurkje tot haar heup. Plots stopte hij toen hij haar dreigende knie voelde en keek haar vals aan. Zijn hand bleef liggen op haar heup terwijl hij grijnsde. 'Je bent een slet, Sumiko..' zei hij grinnikend, maar nog steeds geilend op haar lichaam. Ook zijn andere hand liet hij naar haar been gaan. Eerst gleed hij naar haar knie, en gleed strelend naar boven, onder de stof van haar jurkje tot aan haar ondergoed, en voelde de dunne randen van haar string. Hij grijnsde en keek haar aan, afwachtend tot wat ze van plan was.

Sumiko grijnsde vals en duwde haar knie nog iets omhoog. 'Jij bent niets meer dan een goedkope player', zei ze met fluisterende stem. Ze bracht haar lippen naar zijn nek en daar zachtjes haar scherpe hoek tanden neer. 'Weetje.. Lee, ik zou wel eens willen weten hoe jij smaakt', mompelde ze terwijl ze met haar tanden zachtjes in zijn nek streelde.
Ze kreunde even verlekkerd toen ze zijn hand bij haar string voelde. Sumiko bracht haar hand naar die van hem en zette zachtjes haar nagels in zijn vel

Een onderdrukte kreun ontsnapte tussen Lee's lippen toen hij haar knie voelde. Hij voelde hoe ze naar zijn hals kwam, en voelde haar hoektanden, die veel te scherp waren voor een gewoon iemand. Damn was het eerste dat door zijn hoofd ging. Ze was verdomme een vampier. Lee zat vast. Hij kon geen kant meer op, ze kon hem elk moment bijten. Toch leek ze het lekker te vinden wat hij deed. Haar nagels brandden op zijn huid, maar toch grijnsde hij nog steeds even verlekkerd terwijl hij met twee vingers haar string langzaam naar beneden trok, maar nog niet helemaal. 'Ga je me bijten, bloedzuiger?' vroeg hij fluisterend en keek haar grijnzend aan.

Sumiko grinnikte bij het horen van zijn kreun en liet haar knie rustig zakken. Zijn geur was heerlijk, het was zo moeilijk om niet gelijk door te bijten. Toch wilde ze hem nog even bang maken.
Ze voelde hoe haar string langzaam naar beneden werden getrokken en zette haar nagels nog iets meer in haar huid. 'Hmn je ruikt wel lekker', zei verlekkerd.
Zachtjes zetten ze haar tanden in haak nek maar liet geen gif ontsnappen. Langzaam kwam er bloed uit de twee ini mini gaatjes gelopen waar Sumiko verlekkerd aan begon te likken. 'En je smaakt ook nog eens goed', kreunde ze zachtjes.

Lee was opgelucht dat zijn edele delen niet meer in gevaar waren, maar tegelijkertijd wist hij niet goed wat Sumiko van plan was. Lee liet zijn hand stoppen, toen haar nagels verder in zijn huid drongen. Hij trok even grijnzend zijn wenkbrauw op bij haar compliment en wou wat zeggen, toen plots, in zijn hals hij twee pijnlijke punten voelde, als injectienaalden. Hij kreunde even pijnlijk, maar voelde hoe de pijn afnam. Het brandde nog wat, maar haar tong was heerlijker. Hij kreunde zwoel en verlekkerd, en liet een hand naar achteren glijden, naar haar bil, en greep ze hebberig vast. Hij grinnikte vals en kreunde opnieuw zacht.

Met een opgetrokken wenkbrauw keek hij op. 'hé? jacht? ga je me nu zeggen dat jij ookal zo'n demonen jager bent geworden?' Hij zuchte verveelt en leunde tegen de dichtsbijzijnde muur aan. 'pfff, gewoon omdat Kyoko is vermoord door demonen wilt niet zeggen dat jij opeens op ze moet gaan jagen...' Akira liet zijn zicht op de eagels rusten en bedacht zich of ze werkelijk op hem zou schieten of niet. Als ze zou schieten dan moest hij maar ontwijken of even op zijn tanden bijten. Er was een kans dat ze hem ging gaan uithoren hoe dat het kwam dat hij wist over wie haar ouders en zus had vermoord. Maar echt zin om te antwoorden zou hij niet hebben. Zodra een demon werd vermoord door en ander wezen, wat Kagami ondertussen al heel vaak heeft gedaan, dan weet meteen de volgende nacht iedere demon in het woud wie of wat hoe en wanneer zij/hij die demon heeft vermoord. Ondertussen is Kagami al redelijk bekent bij de demonen en echt geliefd kun je haar niet noemen meer gevreest en gehaat.

Kwaad schoot Kagami rakelings langs Akira zijn hoofd, waardoor er een gat in de muur achter Akira verscheen. 'Je weet niks van me en het gaat hier niet alleen om Kyoko. En als ik jou was, zou ik die 10 seconden maar gebruiken,' siste ze en herlaadde haar Eagel, klaar voor het volgende schot.
Kwaad? Nee, nu was ze niet kwaad, ze was werkelijk laaiend. Hij had het recht niet zo tegen haar te praten. Hij was jaren lang weg geweest en nu opeens kwam hij weer opduiken en begon hij te praten alsof hij alles van haar wist! Dingen waren veranderd en zij ook. Dat moest hij gaan inzien, anders was dit zijn laatste avond op deze wereld en mocht hij met Kyoko gaan praten, in plaats van met haar.

Akira keek droogjes opzij maar voelde wel een kude rilling door zich heen gaan bij het zien van het gat in de muur. De afstand was maar klein maar het leek haar niet te kunnen schelen. Raak of niet... zolang hij de hint maar snapte. 'ok, k'ben al weg...' De interesse om haar te plagen was verdwenen. Ze werd alleen maar agressiefer en als hij niet op lette zou hij er nog spijt van krijgen.

Het was moeilijk om niet verder te bijten, hem niet helemaal leeg te zuigen maar toch stopte ze. Ze likte het laatste beetje bloed op en voelde niet veel later zijn handen om haar kont.
Sumiko grijnsde vals en rukte zijn hand van haar billen af, ze trok haar string om hoog en deed deed haar jurkje recht.
Langzaam en overdreven veegde ze haar lippen af en keek hem met een valse twinkel.
'Ik had je volgens mij al duidelijk gemaakt dat ik niet met iedereen het bed in duik', zei ze grinnikend. Ze liep naar haar vector die nog altijd op de grond lag en pakte hem op, waarna ze met een elegante pas de steeg uit liep.

Kagami stopte haar Eagel weg en telde in haar hoofd af. Ze was dan wel een jager, maar ze was en bleef eerlijk, demon of niet, wraak of niet, ze wilde eerlijk blijven. Waarom wist ze eigenlijk niet... maar als ze het niet deed, voelde het aan alsof ze haar belofte verbrak en ze had daar een hekel aan. Ja, dat was het waarschijnlijk.
'En dat is 10...' zei ze zacht tegen zichzelf, waarna ze de steeg in liep op haar gemak en de lucht op snoof. Ze ving de geur van Akira duidelijk op. Die stinkende straatkat kon ze van een kilometer afstand nog ruiken.

Lee dacht dat ze hem uitdaagde door hem in zijn hals te likken, dat ze hem echt wou. Maar die gedachte werd snel uit zijn hoofd geveegd toen hij voelde hoe zijn handen werden losgetrokken van haar heerlijke kont, en fronsde vreemd zijn wenkbrauwen. Een rare grimas verscheen op zijn gezicht terwijl hij toekeek hoe ze haar lippen afveegde, alsof het was om hem helemaal gek te maken. Eerlijk gezegd wist hij niet goed hoe hij zich moest gedragen. Moest hij haar gewoon terug vastgrijpen en haar dwingen? Daar had hij eigenlijk geen behoefte aan. Hij werd afgeleid door de twee brandende puntjes in zijn hals en legde er even zijn vingers op. Hij voelde de kuiltjes in het effen oppervlak en keek terug naar Sumiko. Zijn blik volgde haar bewegingen, en keek haar na toen ze wegging. Lee duwde zichzelf van de muur af en grijnsde lichtjes, terwijl hij snel achter haar aanliep. Hij haalde haar vlot in, en legde snel zijn arm over haar schouder. 'Wat zeg je ervan, mop', grijnsde hij, terwijl hij even zijn wenkbrauw optrok, 'Zullen we samen teruggaan naar het feest?' Hij keek haar met een charmante blik aan en grinnikte even, alsof er niks gebeurd was.

Sumiko keek even om naar hem en zag de kleine gaatjes in zijn nek. Bijna had ze weer haar tanden er in gezet, maar ze hield zich nog altijd in.
Ze keek even verbaast naar schouder waar zijn arm over heen lag. 'Samen.. met jou..', zei ze met een spottend lachje. 'Hmn, waarom niet', zei ze met een kleine grijns. Ergens ver weg, mocht ze hem wel, misschien nog wel meer dan ze zelf dacht.
Sumiko drukte zich zelf tegen hem aan en liep verder naar het feest weer terug.

Lee wiebelde even zijn wenkbrauwen, en grinnikte toen haar antwoord positief was. Hij voelde hoe ze zich tegen hem aandrukte. Perfect gewoon. Hij zou samen met haar zijn intrede maken, en er was niks beters een intrede maken met iemand als Sumiko. Ze was echt een moordgriet.
Lee zag opnieuw de lichten en hoorde de muziek, terwijl ze achter de kraam doorliepen waar hij haar daarstraks achter had meegetrokken. Het licht viel weer op hen toen ze achter de kraam vandaan kwamen, en de massa leek enkel nog groter te zijn geworden. Met een voldane grijns en Sumiko nog onder zijn arm keek hij het plein rond.

Akira had gewoon zitten afwachten tot wanneer ze eindelijk was uitgeteld. Hij haatte het om voorsprong te krijgen. Het voelde aan alsof ze hem daarom als zwakker beschouwde. Zodra ze de steeg uit liep, liep hij braafjes de hoek om. Een paar passen vooruit en hij stond bij haar. Hij pakte haar bij haar heup vast en met zijn andere hand pakte hij haar kin vast met duim en wijsvinger. 'ik zat zo te denken, binnen 10 tellen kan ik al lang in het woud zijn. Dan zou die arme duts mij niet meer kunnen vinden zonder een deftig afschijd te kunnen nemen. Dus hier bij...' Hij drukte zijn lippen tegen de hare. Niet langer dan 2 seconden maar waarschijnlijk was dat al zelfs veel te lang voor kagami. Akira liet haar los en glimlachte zelfvoldaan. 'ciaooo...' Direckt daarna sprijde hij zijn vleugels begonnen mensen spontaan te gillen bij het zien van demonen vleugels en vloog hij over de menigte heen.

Verstijfd van schrik en mij wijd open gesperde ogen bleef Kagami een aantal seconden zo staan. Wat had hij nou net bij haar gedaan...? Het was kort, maar o zo walgelijk. Haar geschrokken en verraste blik, veranderde in een blik vol haat en woede. Hoe durfde hij haar aan te raken!? En dat was nog niet eens het ergste, maar hoe durfde hij haar te kussen! Ze werd misselijk toen ze er weer terug aan dacht.
'Baka neko...' siste ze kwaad en rende achter hem aan. Niet dat het erg snel was, door alle mensen die door de straten heen liepen. Alles leek vanavond wel tegen te werken! Maar wat hij kon, kon zij ook, maar dan 10 keer beter in haar ogen.
Op een wolf achtige manier sprong ze omhoog, tussen de menigte weg en klapte haar eigen vleugels uit. Zilveren veertjes danste vrolijk in de lucht rond en glinsterde als verse poeder sneeuw.
Misschien was hij verbaasd over haar vleugels, of misschien niet, maar daar ging het niet om. Het ging erom dat hij bang van haar werd en dat hij wanhopig zou vluchten voor haar, net als die andere demonen die ze had opgejaagd en uiteindelijk had gedood.
Met een enorme vaart schoot ze omhoog, achter Akira aan. Ze ging hem niet neerschieten, maar aan stukken scheuren met haar klauwen! Ze ging hem laten lijden en schreeuwen om genaden, dan pas zou ze haar woede misschien kunnen vergeten.

Akira keek achterom en bij het zien van kagami draaide hij zich ook om en vloog op zijn geak achteruit. 'mooi stel vleugels...' Hij grinnikte. 'ne, Kami-chan. was dat je eerste kusje?' plagend deed hij weer alsof hij haar een kus wou geven vanop een afstand, schoot dan weer in de lach en vloog toen verder langs de gebouwen heen recht op het woud weer af.