Het Openingsfeest

Hiyama bestaat vandaag precies 1420 jaar en dan word groots gevierd. In de avond is er een groots feest op het grote plein. Er staat een enorm groot podium, die de helft van het plein vult. De andere helft van het plein word gevuld met de mensen die zijn gekomen en voor de barretjes. Er zijn optredens, een talentenjacht en de hapjes en drank zijn natuurlijk niet vergeten. Het gebeurd maar zelden dat er zo een gezellige sfeer hangt rond de stad, dus zijn er bijna geen kwade demonen in de stad te vinden die de boel zullen terroriseren. Maar, voor het geval dat het toch gebeurd, zijn er bewakers rond het feest, voor de zekerheid en extra veiligheid. Dit is niet alleen om een aanval van demonen te voorkomen en te verhelpen, maar ook om rellen en onderlingen gevechten stop te zetten. Wees dus gewaarschuwd.

Personen: Iedereen

Lee liep met zijn brede en sluwe grijns van altijd over het plein, terwijl zijn ogen over alle standjes en spulletjes gleden, en het toestromende volk. Hij hield rustig halt bij het podium, en leunde tegen de zijkant ervan, terwijl hij nonchalant zijn handen in zijn broekzakken schoof. Zacht grinnikend bespiedde hij een groepje meiden in de verte, waarvan hij er zich nog enkele herinnerde. De bruinharige was een furie, en aan de zwartharige had hij niks plezier beleefd. Hij stak even cool zijn hand op toen de bruine naar hem wuifde, en daarna giechelend naar haar vriendinnen keek. Ze dacht waarschijnlijk dat hij haar zag zitten. Verkeerd gedacht, maar hij liet ze maar doen. Hij vond het heerlijk om de heartbreaker te spelen. Hij grijnsde even vals, terwijl hij zijn ogen verder liet afdwalen.

Laurence was al vrij bezopen, en dat ter wel het feest pas was begonnen. Voor hem dan. Het duizelde voor zijn ogen, en hij had een stom zinnige grijns op zijn gezicht. 'Baahaa, BIER BIER BIER ZALIG BIER', Emma en Ella bekeken hun broer van een afstandje, Emma -je kon haar herkennen aan het bob lijntje- schraapte droog haar keel. 'Als iemand aan ons vraagt of we hem kennen dan zeggen we alsof we nooit van hem hebben gehoord,' bevestigde ze. Alice giechelde alleen maar en zette haar brilletje wat rechter op haar neus, het kwam vaker voor dat Laurence zo dronken was. Ze vond het stiekem wel grappig, Emma bleek er minder van te genieten. Laurence was ondertussen al lang uit op de vloer gaan liggen, en maakte een soort sneeuw engel in het zand. Om hem heen stonden zijn vrienden, hij was goed populair, naar hem te lachen. Ze waren allemaal even dronken, zo niet dan wel aangeschoten. Het was gewoon typisch iets voor Laurence om helemaal los te gaan bij zulke gelegenheden. De tijd om te genieten, en dat deed hij dan ook wel op volle toeren.

Lee's ogen hielden halt bij de gek die in stomdronken in het zand lag te rollen. Hij fronsde even bedenkelijk zijn wenkbrauwen, terwijl de grijns niet van zijn gezicht afging. Hij grinnikte even spottend, en kwam van de zijwand van het podium af. Met zijn handen nog steeds in zijn zakken, nog steeds proberend om het meeste smachtende blikken te vangen, liep hij richting het groepje, en bleef op een afstand staan. Vanuit zijn ooghoeken keek hij naar hen, maar toch hield hij vooral nog steeds het groepje dames in de gaten, waar hij nu een stuk dichterbij stond. Misschien kon hij die bruine nog een keer binnendoen, dat deed hij in een handomdraai. Hij grinnikte, en knipoogde even naar de bruinharige, van wie hij snel de naam probeerde te herinneren, dat deed het altijd goed. Zo charmant mogelijk liep hij op haar af, en zag hoe ze al histerisch begon te giechelen. Hij ging schuin achter haar staan en legde zijn arm om haar heup. 'Dames..' knikte hij even naar haar vriendinnen, en keek toen naar het meisje. 'Ik kan al de hele tijd m'n ogen niet van je afhouden, mop..' zei hij charmerend, en knipoogde even.

Sumiko had een zwart kort jurkje aan gelopen. Hij was half doorzichtig en de plekken die bezet moesten worden zaten onder glittertjes. Het jurkje kwam net iets boven haar knieën en onder het jurkje had ze een paar enorm hoge hakken met dunne gelakte bandjes.
Haar haar krulde in lichte krullen om haar heen en haar ponny zat elegant half voor haar oog. In haar hand had ze een klein tasje met gouden steentjes erop. Normaal zag ze er nooit zo uit, maar toen ze haar enorme kast weer eens ging uitspitten had ze dit gevonden. Het leek haar wel weer eens leuk om in een jurkje rond te huppelen.
Sumiko keek om zich heen en het eerste wat ze deed was een biertje bestellen.

Kayto had net een sigaret op gestoken en kwam verveeld aan gekakt in de simpelste kleren die je je voor kan stellen. Zijn haar zat nog meer in de war dat normaal, dat kwam vast omdat het vannacht een latertje was geworden.
Grijnzend dacht hij terug aan de twee dames die gezellig met hem mee waren gegaan. Heel veel kon hij zich er niet van herinneren aangezien hij de helft van de avond dronken was.
Hij blies zijn rook wolkje uit en keek wat verveeld rond. Kayto pakte een biertje uit de handen van een of andere kneus en nam er een enorme slok van.

Lee grijnsde toen het meisje maar bleef giechelen, en zijn hand schoof wat omhoog. Zacht leunde hij naar voren om iets in haar oor te fluisteren. 'Jij..' zei hij zwoel, 'bent echt..' Lee keek grijnzend op, en bedacht zich net wat hij zou gaan zeggen, tot plots zijn ogen reusachtig leken te worden. Secondenlang volgde hij als een zombie de bewegingen van haar lichaam. En wat voor een lichaam. Damn, wat een vamp! '..Superhot. Damn..' mompelde Lee grijnzend, alsof het nog steeds tegen het meisje was, die begon te blozen. 'Oh Lee', bracht ze dromerig uit, 'Dankje.. Jij bent ook..!' Ruw werd ze onderbroken door Lee die haar losliet. 'Niet jij, dom wicht!' zei hij spottend. Hij grinnikte gemeen. 'Ga eerst je kop verbouwen, en probeer me dan nog eens.' Vals draaide hij zich weg van het groepje, en liet zijn ogen zoeken naar het lekker beest dat zijn radar gespot had, terwijl hij niet meer hoorde hoe het meisje achter hem begon te huilen.
Bingo.. schoot door zijn hoofd toen hij het glittermeisje terugzag, terwijl ze een biertje bestelde. Hij klakte even met zijn tong, haalde zijn hand door zijn haar en liep op haar af. 'Baby, baby, baby..' zei hij grijnzend, terwijl hij haar langs achter benaderde, en over haar schouder gluurde. 'Wat doet een overheerlijke schoonheid als jij hier zo alleen?' Zijn hand gleed sluw naar haar heup, en hij grijnsde nog steeds, terwijl zijn ogen in haar boezem probeerden te kijken.

Met vluchtige en zachte stappen, liep Kagami over één van de daken van de flats te ijsberen. Haar ene hand hield ze in haar broek zak en met haar andere hand hield ze haar mobiel vast. Haar gezicht stond nogal peinzend en nadenkend, terwijl ze druk aan het telefoneren was.
'Gin, weet je zeker dat je niet naar het feest komt? Weet je wie hier allemaal optreden?' - 'Ja ja, ik weet het, maar ik kan moeilijk komen als ik moet werken.' - 'Waarom ben je eigenlijk in godsnaam werken op een feestdag? Je hoort hier te zijn en je helemaal lam te zuipen!' - 'Maak me nou niet jaloers ja. Die gast wilde nou eenmaal die demon hebben en hij wilde hem snel. Hij betaalde zelfs het dubbele, dus dan zeg ik geen nee. Volgend jaar is er toch weer zo een feestdag! Dan zuip ik wel het dubbele, om het van vorig jaar in te halen. - '... Oi, Gin... morgen is het een half jaar geleden, toch?'
Kagami viel even stil en liet haar benen stoppen met heen en weer te bewegen, waardoor ze stil stond. Een gure en ijzige wind waaide langs haar over het dak, terwijl de teller van haar mobiel gewoon verder ging. Maar voor haar voelde het alsof de tijd stil stond.
Ze slikte even en schraapte haar keel. 'Ja, klopt Oboro... morgen zal ik er ook niet zijn.' - 'Snap ik, maar waar ben je dan?' - Bij het graf, beetje onderhouden en al dat soort shit weetje wel. Maar ik ga hangen, hoe eerder ik die klere demon heb, hoe beter. Enjoy,' en ze hing op. Haar mobiel gooide ze met een draai omhoog, ving hem weer op en stopte hem weg in haar broekzak.
Ze liep naar de brandtrap, waar ze met een bloed vaart vanaf liep. Snelle en vluchtige passen, waardoor ze binnen no time beneden stond, in een oude vieze steeg waar de trap eindigde. Eenmaal beneden, haalde ze een vage foto uit de binnenzak van haar jack en bekeek hem nog eens goed. Ze kneep haar ogen tot spleetjs, in de hoop het persoon die op de foto stond beter te kunnen zien. Maar nee, het enige wat een beetje duidelijk was, was de katachtige staart, de zwarte cape en de oranje achtige kattenogen.
'Hoe eerder, hoe beter...' zei ze zacht tegen zichzelf, waarna ze de steeg uit liep, de rustige straten in. Verderop kon ze de dreunende muziek van het feest horen, dat steeds meer begon af te sterven, naar mate ze verder weg liep. De sfeer daar was veel te gezellig voor de meeste demonen. Ze moest verder weg zijn om te gaan zoeken. Maar hoe kon ze nou iemand vinden, waarvan het uiterlijk nauwelijks te zien was op die foto?

Sumiko hoorde hoe de stappen van achter dichterbij kwamen. Rustig nam ze nog een slok van haar bier en keek naar de jongen die voor haar was komen staan.
Ze voelde zijn hand op haar hoofd en ze fronste even. Met een zachte greep pakte ze zijn hand en haalde hem weg. 'Nu niet zo alleen meer', zei ze terwijl ze hem een tijdje bleef aan kijken.
Ook al stonden haar ogen nog zo strak op de zijne gericht, ze zag hem. Van top tot teen. En wat ze zag, was zeker niet verkeerd. Helemaal niet verkeerd. Toch wilde ze nog niet toegeven en bleef hem nog altijd strak aan kijken en liet voorzichtig zijn hand los die zojuist op haar heup gelegen had.

Kayto keek wat rond en nam een slok van zijn biertje. Ergens verderop zag hij Sumiko staan met een of andere gozer. Hij spleette zijn ogen even en probeerde het wat beter te zien.
Even overwoog hij om er naar toe te lopen, maar hij wist wel dat Sumiko er vast en zeker zelf wel uit zou komen, dat gaf hem weer de kans om nog wat meisjes te versieren.
Toch bleef hij er met een oog op kijken, omdat hij toch nog wat beschermend was over zijn zusje.

Lee grinnikte even en voelde hoe zijn werd weggenomen, maar hij liet haar doen. Hij liet ze snel terug in zijn broekzak glijden en keek haar grijnzend aan. Hij ging wat dichter naar haar toe staan en knipoogde even charmant. Opnieuw liet hij zijn ogen over haar lichaam glijden, dit keer van dichtbij. Man, hij had zin om haar te bespringen en haar kleren van haar lijf te rukken. 'Zeg me hoe je heet, babe, zodat ik een naam op dit onweerstaanbaar, verrukkelijk, overheerlijk, sexy lichaam van jou kan plakken..' Hij grijnsde charmant en galant nam hij haar hand vast, die hij zacht optilde. Charmerend drukte hij een kus op de rug van haar hand en keek haar verlekkerd aan.

Sumiko liet haar blik wat arroganter staan en keek hem nog altijd strak aan. Hoewel haal blik zo koel stond, verbrandde ze van binnen. Sumiko vond aandacht van jongens geweldig, en dan al helemaal van dit soort types.
Toch was hij wel doorzichtig en was gelijk duidelijk wat hij wilde, iets wat Sumiko niet zomaar zou doen. Ze trok haar
wenkbrauw op en lachte even spottend. 'Noem me zoals je wilt', zei ze met een knipoogje.
Ze voelde zijn lippen op haar hand en er ging een kleine rilling over haar heen. Toch bleef in haar gedachte gegraffeerd staan dat ze voorlopig nog niet toe mocht geven.
Langzaam en elegant trok ze haar hand terug en grijnsde even waarna ze langzaam weg liep, hopend dat hij zou volgen.

Akira stond geëgert met zijn handen in zijn zakken naar een paar kleine kinderen achter hem te kijken die zijn staart probeerden te pakken. Hun gelach klonk vermaakelijk maar maakte Akira alleen maar misselijk. Hij trok iedere keer zijn staart weg en wierp hun vijandig dreigementen naar het hoofd maar het was alsof ze het gewoon niet konden horen. Een zucht ontglipte zijn lippen maar maakte plaats voor een binnenmondse schreeuw toen 1 van die kleintjes zijn staart wist vast te pakken en er hard aan trok. ok, dat was de druppel. Meteen pakte hij de kleine bij zijn kraag en hield hem voor zich. 'laat los...' siste hij dreigent.

Bij de klanken van schaterende en lachende kinderen, bleef Kagami staan en keek even met zoekende en scherpe ogen om zich heen. Ze scherpte haar gehoor aan, zodat ze zekerder werd van waar het gelach vandaan kwam. Lachende kinderen, verwijderd van een feest? Dat kon niet goed zijn. En dat wist ze, uit eigen ervaring. Misschien waren ze ruitjes inslaan of iets dergelijks?
Ze snelde zich naar het geluid, maar stond weer even stil bij het horen van iemand anders zijn aanwezigheid. Een vage stem, die heeeeeeel vaag in haar achterhoofd bekend klonk, een soort van. Ze haalde haar schouders op en liep gewoon weer verder, waarna haar blik op een paar kinderen een één of andere gast met een staart viel. Demon... schoot er door haar hoofd bij het zien van de staart en oren. Ze versnelde haar tempo en ging bij het groepje staan.
'Oi kiddies, moeten jullie niet naar het feest? Hup hup, of ik vertel jullie moeders dat jullie rottigheid uithalen, ksst,' zei ze streng en duwde de kinderen de andere kant op, richting het feest, waar ze lachend naartoe rende.

Akira liet het kind los dat meteen zijn vriendjes achterna rende. Voor het meisje zich weer omdraaide trok hij zijn kap weer over zijn hoofd en legde hij zijn oren plat. Droogjes stopte hij zijn handen in zijn zakken en wilde dit mens paseren zonder problemen. Ookal had hij een voorgevoel dat ze hem zou lastig vallen gewoon door het feit da hij een demon was. Maar ach, eigenlijk, om echt heel eerlijk te zijn hield hij van dat soort aandacht. Het was altijd lachwekend om toe te zien naar hun wanhopige daden.

Toen ze zeker was dat de kinderen weg waren, draaide ze zich terug om naar de jonge en keek hem met een vijandige en wantrouwende blik aan. Hij had zijn cap over zijn hoofd heen geslagen. Het enige wat ze nu nog vaag kon zien, was de helft van zijn gezicht en zijn ogen, die oranje achtig licht gaven.
Wacht... die gezichtsbouw...De oren en de staart... de oogkleur... ze kende hem ergens van... maar even schoot het haar gek genoeg niet te binnen.
'Jij... ik ken jou...' zei ze zacht en nadenkend en deed een stap dichterbij, waarna ze haar ogen toe kneep tot spleetjes, in de hoop dat ze wat meer zijn gezicht kon zien.

Lee beantwoordde haar arrogante blik met zijn charmante. Man, hij zou haar zo hard krijgen. Lee grinnikte toen ze haar naam niet wou zeggen. She wants me.. Een nog bredere grijns speelde om zijn lippen en werd steeds wilder van haar. Van alles wat ze deed.
Charmant trok Lee even zijn wenkbrauw op toen ze subtiel haar hand wegtrok en zich wegdraaide. Grinnikend schudde hij zijn hoofd. Hij volgde haar passen op haar hoge hakken met zijn ogen, en gleed verder langs haar slanke, lange benen waar Lee van kon kwijlen, tot hij bleef hangen bij haar moordende kont. Lee gooide zijn hoofd naar achter in zijn nek en haalde wild zijn hand door zijn haar. Damn, hij moest haar gewoon hebben! Ze maakte hem geil, en hij wou haar gewoon bespringen en verslinden. Lee dwong zichzelf om kalm te blijven en haalde even diep adem, met nog steeds zijn verlekkerde grijns. Galant liep hij haar achterna, haalde haar in en ging naast haar lopen. Subtiel legde hij zijn arm om haar middel en trok haar zacht wat tegen zich aan. 'Ik ben Lee, mijn engel..' zei hij grijnzend, en keek haar charmant aan.

Verveeld keek Akira op naar haar en liet zijn ogen even over haar heen glijden. Zodra hij haar herkende kwam een speelse grijns op zijn gezicht. 'ne, Kagami...' Zonder enige vrees van de gevolgen porde hij in haar boezem. 'je bent gegroeid...' Hij draaide zich met zijn gezicht volledig naar haar om waardoor ze hem nu misschien wel zou herkennen.

Sumiko liep langzaam en elegant naar een tafeltje waar nog drank op stond. Voorzichtig keek ze om of de jongen haar nog steeds volgde, niet veel later voelde ze zijn arm om haar middel en grijnsde even.
Met haar hand ging ze door haar haren heen en keek hem wat rustiger aan. Ze duwde Lee zachtjes van zich af en ging voor hem staan. Met kleine stapjes liep ze dichter naar hem toe tot er nog maar enkele centimeters tussen hun over was.
'Je mag me elke naam geven..', ze zei ze fluisterend. 'Behalve engel', zei ze met een valste twinkel in haar ogen

Lee likte even onopvallend over zijn hoektand, terwijl hij zijn tanden nog steeds blootgrijnsde, en even wiebelde met zijn wenkbrauw toen ze haar hand door haar haar haalde. Een geniepige twinkel speelde in zijn ogen toen hij zich afvroeg wat ze van plan was. Hij grijnsde verlekkerd, toen hij net haar lichaam niet tegen het zijne voelde. Zacht liet hij een vals grinnikje horen, en keek haar aan als een wild dier. 'Zeg eens, duivelin..' begon hij diep en probeerde zo zwoel mogelijk te klinken, 'Hoeveel mannen heb je verslonden met je duivelse charmes?' Zijn arm krulde opnieuw om haar heen en hij vulde de ruimte tussen hun beiden. 'Hoe kan ik, een arme ziel, weerstand bieden aan een meesteres als jij?' Hij voelde haar hele lichaam, en beeldde zich hen al in, in bed.

Sumiko duwde zich met een snelle maar toch rustige beweging van zijn lichaam af. Hoe heerlijk en hartverwarmend het ook was, ze wilde nog even met hem spelen.
In haar ogen stond weer een lichte arrogante tint en ze liet een spottend grinnikje horen. 'Zeg maar Sumiko, je bijnamen zijn waardeloos', zei ze met een klein vals grijnsje. 'En jammer voor jou..' ze drukte haar vinger op zijn borst kast en tuitte even haar lippen. 'Duik ik niet zomaar met iedereen het bed in'.
Sumiko draaide zich weer om en liep het laatste stukje naar de tafel waar het drank stond en pakte nog een biertje.

Lee's grijns werd minder toen ze zich weeral van hem afduwde. Ze was superhot, oke, maar ze moest niet denken dat ze beter was dan hem. Haar arrogant toontje stond hem niet zo aan. Met een lastige grimas rond zijn lippen keek hij haar aan, en volgde haar vinger die naar haar borstkas ging. Hij kneep zijn ogen een beetje dichter bij die laatste woorden, en keek haar wat vijandig. Maar hij moest zich inhouden. Hij kon haar geen lap verkopen waar iedereen bij was.
Hij keek toe hoe ze zich opnieuw wegdraaide, en hij grinnikte spottend en beledigd. Met grote stappen liep hij haar achterna, en ging naast haar staan. Met een sterke greep nam hij haar arm vast en klemde hem in zijn hand. 'Ik ben niet zomaar iedereen, Sumiko..' Een gemene grijns kwam om zijn lippen, terwijl hij haar naam spottend uitsprak. 'Onthoud dat..' siste hij. 'Je mag met me sollen omdat je zo geil bent, maar drijf het niet te ver, wicht..' Hij versterkte enkele seconden zijn greep om haar pols, en liet toen los, en keek haar dreigend aan.

Sumiko nam een slok van haar bier en keek even van Lee naar haar arm, die nu door hem vast gepakt werd. Het was dat hij ook weer lot liet, anders had hij nu over haar schouder heen gevlogen.
Er ontstond een valse, maar nog altijd speelse blik in haar ogen. Toch hield ze wel van dit soort types.
Sumiko draaide zich naar hem toe, en greep met haar hand naar zijn keel en plaatste zijn nagels in zijn vel. 'Ik geloof dat ik zo juist mijn naam had gezecht, én je duidelijk had gemaakt dat je bij namen waardeloos zijn', zei ze met een veel te lieve glimlach en een eng zoete stem.
Haar andere hand ging naar zijn wang waar ze zachtjes met haar nagels over heen ging. 'Niet zo slim he?', zei ze terwijl ze hem iets steviger bij zijn keel greep.

Lee wist niet wat hem overkwam toen ze haar hand om zijn keel voelde. Wie dacht die trut wel niet dat ze was? Toch aanhoorde hij wat ze te zeggen had. Zijn grijns verdween volledig en maakte plaats voor een valse en meedogenloze blik. Toen ze ook nog haar nagels in zijn gezicht plantte ging het hem te ver. Met een slag van zijn arm sloeg hij haar arm van zijn keel. Met zijn beide handen greep hij haar armen vast, en dit keer kneep hij door. Hij leunde naar voren tot hij vlak bij haar gezicht was. 'Je moet leren wanneer je moet ophouden, bitch..', spuwde hij en keek haar moordend aan. Snel keek hij om zich heen of niemand hem zag, en trok haar snel en ruw mee, achter een kraam. 'Jij bent niks waard, slet', beet hij haar toe, terwijl hij haar verdertrok. Tot het geluid van de muziek van het feest verderweg suisde. Ook het licht nam af tot enkel de schemering van de maan nog licht bood, en de zwakke schijn van een lantaarnpaal in de verte. Je kon nog net de steeg ontwaren waarin Lee Sumiko had meegetrokken.
Hard en ruw duwde hij haar tegen de muur aan en liet haar los, waarna hij zijn hand naast haar hoofd plaatste en zo over haar leunde. Zijn andere hand gleed naar haar borst, en masseerde ze. Lee grinnikte even, en zijn gemene grijns krulde opnieuw rond zijn lippen. 'Ik krijg altijd wat ik wil, babe..' Dreigend keek hij haar aan, en waarschijnlijk kon ze in zijn blik aflezen wat hij van plan was..

Sumiko schrok even van zijn kracht. Haar hand vloog van zijn keel af en ze keek hem even met grote ogen aan. Hulp zoekend keek ze om zich heen maar zag niemand, zelf Kayto was uit het zicht verdwenen.
Nog voordat ze het wist werd ze mee gesleurd door Lee en liet zich de muur aan duwen. Toen Sumiko zijn hand op haar borst voelde knapte er iets. Ze greep naar zijn hand en draaide hem zo ver dat hij bijna brak. 'Ik ben meer waard dat deze facking verkrachting van jou' spuwde ze hem toe. Sumiko's blik stond fel en niet veel later stond er een geladen vector op zijn slaap.