Lee's beachparty

Akira zat opeens heel stil naast de twee en keek naar hoe ze haar handen plaatsten. 'ne, je doet het verkeerd, je duimen moet dichter bij elkaar als je hem traag wilt laten stikken, zo is de fun te snel voorbij' Inplaats van te helpen kwam hij gewoon wat tips geven ookal sloegen ze nergens op. Bijna elk ander wezen zou meteen te hulp schieten maar helaas had Akira daar nooit zin in. Ookal zouden de 2 snel stoppen met waar ze mee bezig waren toen ze hem hadden opgemerkt.

Misselijk stormde Kagami weg van de seks partij die druk bezig was. Het leek nu meer op Lee's bitchparty, in plaats van beachparty. Ze kon best wat hebben, een zoenend stelletje en zo vond ze nooit zo erg, maar van zoiets werd ze toch heel echt misselijk. En was er niet een bed uitgevonden, waar je zoiets ook heel goed op kon doen? Waarom moesten ze het perse op het strand in het openbaar doen? Kende ze dan geen schaamtegevoel?
Mokkend ging ze vlak bij het water zitten, waar de golfjes die net aan de kust konden aanraken zacht haar voeten streelde. Warmte was fijn, maar niet als het zo vlak bij een neukend stelletje was. Dan koos ze wel liever voor eenzaamheid en kou.
'Ik kan nu ook naar huis gaan... Lee kennende zal de hele avond er wel zo uitzien,' zei ze zacht tegen zichzelf en liet haar hand over het natte en papperige zand glijden.

Lee's ogen werden groot en zijn grijns verdween onmiddelijk. 'Wat..?' Voor hij het zelf besefte, voelde hij hoe zijn luchttoevoer werd afgesneden. Pijnlijk kreunend schoten zijn handen naar de haren, en probeerden ze tevergeefs te grijpen. 'Slet!' bracht hij hees uit, en hapte naar lucht. Haar handen leken van staal, en hij kon er geen beweging in krijgen. Wild verzettend begon hij met zijn voeten te stappen, maar het leek alsof hij haar niet van zich afkreeg. Hij keek haar aan en zag haar gestoorde blik. Ze was gek! Krankzinnig!
Lee's ogen schoten naar opzij en brandden verwijtend naar Akira. Was hij helemaal geschift?! Hij werd zowat vermoord en hij ging gewoon toekijken? 'Doe normaal.. gast! Ughr..' Hij rochelde even en voelde hoe hij amper lucht naar binnen kreeg. Hij strekte zijn arm naar hem toe en rukte aan zijn kleren. 'Help me, vrdomm..' Lee hapte echt naar adem, en kreeg niks meer binnen. Zijn ogen leken groter dan ooit, maar zijn pupillen waren klein. Opnieuw schoot zijn hand naar de hare in een vergeefse poging te redden wat er te redden viel.

'waarom zou ik? jouw leven heeft geen nut voor mij' Hij stelde zich recht en staarde over het strand. Kagami leek zich ongemakkelijk te voelen zo helemaal alleen dus daar zou Akira maar even verandering in brengen. Schaduwen kropen over zijn rug en vormden zijn vleugels. Hij klapte ze met een enorme kracht open en besloot maar wat meer demonen leven in het feestje te drijven. De sfeer hier werd te gezellig en het gaf hem kouwe rillingen. Zijn handen veranderden in klauwen netzoals zijn voeten. Zijn tanden werden groter en zijn blik moordlustiger. Hij streek neer uit de lucht en gleed door de huid van een meisje met het bot dat uit zijn pols stak zonder problemen. Ze gilde het uit waardoor iedereen meteen omkeek. De gezellige sfeer daalde meteen. Blij stak hi zijn hand op naar Kagami. 'yo!' Een aantal mensen keken kwaad om nbaar haar omdat ze dachten dat ze bij hem hoorde.

Poppy siste zacht, 'ja.. een ongelovige slet, maar wat zou het? Volgens mij ben je die wel gewent,' ze drukte haar duimen dichter tegen zijn strot zoals Neko-gay had gezegd. 'Och wat hou ik hier toch van,' kirde ze vol krankzinnig heid in haar ogen.

Sumiko kwam nog al dof aan gelopen, geen besef van tijd, geen besef van waar ze precies was. Alsof ze iets nodig had. Natuurlijk had ze iets nodig, ze had in geen dagen al geen bloed op. Het laatste wat ze nu moest doen was onder sappige mensen komen.
Toch ging ze, alsof ze het er voor deed. Sumiko dacht hier wel even snel iemand te bijten. Leeg te zuigen en weer verder te gaan. Misschien was dat wel haar reden geweest om te komen. Zeker niet voor Lee. Lee was wel de laatste persoon waarv ze om zou geven, ook al dacht hij daar zelf heel anders over. Hij dacht dat Sumiko hem helemaal het einde vond dat Sumiko he volgende meisje in zijn bed was. Niet dus. En dat zou hij weten ook, dacht ze met een valse grijns.

Kagami keek over haar schouder heen achter zich om te zien waar het gekrijs en geschreeuw vandaan kwam. Bij het aanzicht van Akira stond ze met een ruk op, alsof het een soort van reflex was. Natuurlijk... Alleen Akira zou terreur veroorzaken op een feest. Of nou, feest... het was niet echt meer een feest.
Geïrriteerd liep ze op Akira af en gaf ze hem een harde por tegen zijn voorhoofd. 'Wat denk je dat je aan het doen bent?' vroeg ze met een kwade ondertoon en keek met opgetrokken wenkbrauwen naar het gewone meisje.

'de sfeer wat opleuken,' Hij pakte haar kin vast met zijn duim en wijsviger en liet haar hem recht in de ogen aan kijken. 'wees braaf en blijf aan de kant staan wil je' Natuurlijk zou dit haar juist het tegendeel laten doen maar misschien was dat wel zijn bedoeling. Hij sprijde zijn armen en vloog een stukje achteruit. Ijspegels verschenen hier en daar en doorboorde het hart van de dichtsbijzijnde personen. (poppy, jou hart hoort daar ook bij :p als jj et nii goe vin, zeg ett dn gwn ff xp, verzin ik wel iet anders) Akira lachte speels en keek vol plezier toe hoe de aanwezigen bang weg renden inplaats van terug te vechten. Lafaards waren het...

Ophelia stond op en kwam aan sjokken bij Akira, Poppy, Kigami en Lee. Ze keek naar Poppy. 'Als hij dood is hé? mag dan zijn bloed hebben?' Vroeg ze alsof ze de bakker om een brood vroeg. Ze knakte even haar rug en keek verveeld naar Lee. 'Nou schiet op en ga dood.'

Lee voelde hoe Poppy's greep loste, en zoog alle lucht naar binnen. Wild begon hij te hoesten, en duwde haar van zich af, waarna hij opzij rolde zodat hij op zijn buik lag. Minutenlang hapte hij naar adem en rochelde hij. Met zijn hand voelde hij aan zijn keel, die gezwollen was. Hij hoestte opnieuw en voelde hoe hij rustiger werd. Hij keek naar het zand waar hij in lag, en plots werden zijn ogen groot. Paniekerig duwde hij zichzelf recht en keek naar zijn lichaam, dat bloedrood gekleurd was. Met schichtige ogen keek hij naar Poppy. 'Godverdomme..' mompelde hij ongelovig. Hij keek verachtelijk weg en veegde met de rug van zijn hand over zijn gezicht, waar onmiddelijk een rode veeg op achter bleef. Hij hing gewoon helemaal vol. Snel trok hij zijn zwemshort op. Er hadden nu wel genoeg mensen zijn edele delen gezien. Met een norse grimas kroop hij langzaam overeind. Zijn ogen gleden over Ophelia. Verdomme, het krioelde hier van de vampieren en hij hing vol bloed. 'E-Eet haar maar op..' zei hij lichtjes haperend, terwijl hij in Poppy's richting knikte. Hij schudde een beetje van de kaart zijn hoofd, en liep toen snel de duinen uit, terug richting het kampvuur.
Kagami stond verderop, en het leek alsof ze die Akira kende. Het leek Lee een sukkel, maar dat waren alle gasten voor hem, maar toch had hij hem wel gered. Lee schudde zijn hoofd, en keek naar de grond, waarop nog steeds de bakken bier stonden en enkele handdoeken lagen. Hij pakte snel een handdoek en begon ermee over zijn borstkas te vegen. De witte handdoek verkleurde onmiddelijk rozerood en Lee zuchtte geërgerd, terwijl hij zich verder schoonmaakte. Z'n hele feestje naar de haaien, dacht hij bij zichzelf. Hij keek rond zich heen, en zag van ver een meid aankomen die hij overal zou herkennen. Sumiko. 'Oh nee..' mompelde Lee in zichzelf, en begon sneller het bloed te verwijderen, maar veel ervan was al opgedroogd. Even stopte hij, en voelde met zijn twee vingers in zijn hals. De twee kleine gaatjes waren er nog steeds.

Ophelia ademde diep in en zakte op haar Knieeën naast lee neer. 'Hmm lekker.' Zei ze en doelde op het bloed. 'Zeg je vind het toch niet erg als ik wat van je neem of wel?' Vroeg ze en keek hem suikerzoet aan. 'het zou zonde zijn.. Om het niet te doen hmm?' Ze grinnekte en keek hem lief aan.

Lee keek kwaad, maar lichtelijk in paniek naar Ophelia. 'Blijf van m'n lijf, ja? Er ligt daar verdomme een slet dood te bloeden! Zij heeft het toch niet meer nodig! Hier!' Hij gooide de roodgekleurde handdoek tegen Ophelia aan. Hij kreeg het er toch niet meer vanaf. Zijn ogen gleden over zijn borstkas, die nog steeds rood was en naar het bloed stonk.

Ophelia ving de handdoek en snoof er aan. Ze drukte de handdoek tegen zich aan zodat ze nou ook onder het bloed zat. ze grijnsde naar lee. 'ohnee, jij ruikt veel en veel lekkerder dan haar.' Zei ze en rook weer aan de handdoek. Ze hield zijn pols vast en legde de handdoek voorzichtig naast zich neer.

Lee keek haar achterdochtig aan. Konden ze hem nu niet gewoon met rust laten? Hij was net bijna dood geweest, en niet veel later had er een lijk op hem gelegen. Afwachtend keek hij hoe ze aan de handdoek rook. Onmiddelijk toen hij voelde hoe ze zijn pols vastnam, trok hij zich met een ruk los. 'Ik zei: Blijf van mijn lijf!' siste hij, en keek haar vijandig aan. Hij zuchtte geïrriteerd en nerveus.

'Zie je nou wel, je had gewoon dood moeten gaan.' Zei Ophelia en ging op hem zitten. 'Dus.' Zei ze en begon haar nagels te vijlen. 'nu we toch hier zijn, heb je nog een laatste wens?' Vroeg ze en likte wat bloed van hem af.

'Och zwijg, slet!', beet hij haar kwaad toe. Hij schudde niet begrijpend zijn hoofd. Wat deed al die meiden toch denken dat ze hem aankonden. Zijn hand gleed snel, en bijna niet merkbaar in de zak van zijn short, en gleed in zijn boksijzer. In een vlotte snelle beweging haalde hij zijn hand uit zijn zak en schoot hij met gebalde vuist naar haar gezicht. Hij sloeg haar nog niet, hij stopte dreigend voor haar hoofd. Tergend langzaam duwde hij het ijzer dat rond zijn knokkels zat tegen haar kaaklijn. 'Mijn wens is dat jij van me afgaat, slet, en onthoudt dat je niet met mij moet sollen.' zei hij dreigend en keek haar doods aan.

Ophelia lachte. 'je slaat me en dan? Dan ben jij zo'n laffaard dat meisjes slaat omdat hij geen jongens aan kan?' Vroeg ze en dook naar onder en raakt met haar neus de zijne aan. 'het had echt heel leuk kunnen worden.' Zei ze en ging weer zitten zoals ze daar voor zat. Ze veegde wat bloed van zijn borst af en likte het van haar vinger af. 'Raar ventje.'

Akira zette zich in de lucht in kleermakerszit en keek met een brede glimlach toe hoe sommigste mensen vast kwamen te zitten in zijn ijs. Sommigen probeerde met hun krachten te ontsnappen maar daardoor versnelde de groei van het ijs alleen maar. Ze zouden dooodvriezen of gewoon simpelweg stikken en als dat begon te vervelen liet hij maar wat ijspegels door hun lichaam boren.

Een lafaard. Lee dacht dat hij zou uitbarsten. Níemand noemde hem een lafaard! Hij wou terugsnauwen, tot ze plots naar voren dook en hij haar neus tegen de zijne voelde. Hij keek recht in haar ogen, en kneep ze tot spleetjes bij haar woorden. Met gefronsde wenkbrauwen keek hij toe hoe ze van haar vinger aflikte, en een licht grijnsje krulde om zijn lippen. 'Ging je me niet bijten, dan?' vroeg hij toch nog lichtjes achterdochtig.

'nee dat zou zonde zijn, dan zou je dood gaan gekkie.' Zei Ophelia alsof het heel simpel was. 'ik Wilde alleen het bloed dat uit je is gevloeid. Als je dood zou gaan heb ik geen heerlijk bloed meer.' Zei ze en veegde met haar vinger wat bloed op en likte het weer af. Ze tikte even tegen het ijs dat haar door boorde. 'Leuk dat ijs. het jeukt wel.'

Lee grinnikte zwakjes, en keek haar grijnzend aan. Hij fronsde even zijn wenkbrauwen bij het zien van het ijs. Hij schudde even zijn hoofd, en gleed verder met zijn ogen, over haar lichaam. Eigenlijk zag hij nu pas hoe lekker ze was. Hij grijnsde en knipoogde even. 'In dat geval,' begon hij geniepig, 'moet je niet steeds je vinger gebruiken als je bloed wilt, hoor baby..' Hij likte even over zijn lippen, en proefde het bloed. Zijn gezicht hing dus ook nog vol, en dat gaf hem een idee. Hij legde zijn hand vanachter in haar hals en trok haar naar zich toe. Met een grijnsje drukte hij zijn lippen op de hare, enkele seconden, en liet haar toen los. 'Lekker?' zei hij speels en grijnsde.

Ophelia grinnekte. 'Dus je wilt het zo doen?' Vroeg ze en likte vluchtig langs zijn kaak. 'Goed.' Zei ze en grijnsde. Ze likte wat bloed van zijn borst af en hiedl zijn polsen boven zijn hoofd.

Lee grinnikte en zuchtte verlekkerd toen ze haar zachte tong voelde. Hij grijnsde en legde zich naar achter. Dít was pas ontspanning. Hij sloot zijn ogen, en de grijns bleef om zijn lippen spelen, telkens als hij haar lippen voelde. Hij liet haar doen, want ze leek te weten wat ze deed. 'Hmm, mop, hoe heet je?..' zei hij terwijl hij ontspannen en rustig ademhaalde.

'Ophelia.' Zei ophelia met een schittering in haar ogen. Ze Likte het laatste restje bloed van hem af en keek hem onderzoekend aan of er nog wat bloed te vinden was. Ze glimlachte scheef toen ze nog wat op zijn voorhoofd zag zitten en drukte een kus er op om het eraf te halen. 'lekker.' mompelde ze.

'Hmm.. Ophelia..', herhaalde hij, en wiebelde even met zijn wenkbrauwen. Hij opende zijn ogen toen hij de kus op zijn voorhoofd voelde, en keek haar grijnzend aan. Hij kwam terug overeind zitten, en knipoogde even. Zijn lichaam was weer schoon. Hij legde zijn beide armen om haar twee heupen en inspecteerde haar lichaam. Hij grijnsde en leunde naar voren. Zwoel en langzaam drukte hij enkele kussen achter elkaar op haar sleutelbeen. Al kussend kroop hij naar boven, naar haar hals en liet zijn neus haar huid strelen. Grijnzend gaf hij haar af en toe kleine kusjes in haar hals. 'Jij bent pas lekker, m'n duifje..', mompelde hij zwoel tussendoor.